به گزارش فرهنگ عجب شیر به نقل از آناج ،من و شمایی که مخاطب این جمله هستیم هرگز درک نخواهیم کرد انتظار پدر و مادری که ۲۷ سال از فرزندشان، میوه ی وجودشان بی خبر مانده اند. مادری که تابیدن آفتاب اشک بر چشمان می آورد که ای آفتاب بر تن بی سپر پسر من نتاب و ای باران و برف کمتر ببارید و جسم بی جان پسرم را نیازارید…
پدری که صبورانه قامت در گذر روزگار خم کرده بی آنکه دل را از عشق پسر خالی کند، پدری که پسر را برای همین روزهای پیری اش می خواسته و امروز بعد از ۲۷ سال باید به استقبال پلاکش برود.
“بهروز قربانی نژاد” سرباز وظیفه ای بود که همچون هزاران آزاد مرد دیگر در زمانی که ناموس و خاکش در زیر چکمه های مهاجمان بی وجدان قرار گرفته بود، حضور در جبهه ی نبرد را بر رفاه و آسایش در کنار پدر و مادرش ترجیح داد و همگام با دلاوران لشکر ۲۱ حمزه سید الشهدا به مناطق جنگی جنوب اعزام شد.
گمشده اش را در زبیدات عراق یافت و در سال ۶۶ مهمان ابا عبدلله شد.
هفته ی گذشته از روی تکه ای پلاک هویت گمنامش فاش شد و پس از بیست و هفت سال خبر پیدا شدن بهروز روز گذشته به پدر و مادرش ابلاغ گردید.
پیکر مطهر شهید قربانی نژاد فردا وارد تبریز خواهد شد و پس از حضور در تبریز صبح روز جمعه ساعت ۱۰ در شهرستان مراغه از مقابل مسجد شهدا تشییع و در روستای چگان کنار مضجع شریف امام زاده سید محمد چگان به خاک سپرده می شود.
یادش گرامی و راهش پر ره رو باد
ارسال دیدگاه