به گزارش فرهنگ عجب شیر ، این استاد نام‌آشنای زبان و ادبیات فارسی پس از یک عمر تحقیق و تدریس در حوزه‌های تخصصی همچون، خاقانی‌شناسی، عروض و قافیه، صرف و نحو عربی، و مرجع‌شناسی و روش تحقیق، در ۸۰ سالگی جان به جانان تسلیم کرد.
دانشگاه خوارزمی در طول هفته اخیر، در سوگ سه استاد خویش نشسته است. پس از درگذشت دکتر احمد زاکانی و دکتر علی شریعتمداری، اینک آسمانی شدن دکتر ماهیار، دانشجویان و دلبستگان این استاد برجسته را سوگوار کرد.
دکتر عباس ماهیار در هشتم دی‌ماه ۱۳۱۶ در شهرستان عجب‌شیراستان آذربایجان شرقی دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در دبستان سعدی و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان فردوسی و لقمان در شهر تبریز به پایان رساند. در مهرماه ۱۳۳۶ وارد دانشسرای عالی تبریز شد و در رشته زبان و ادبیات فارسی در مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل گردید. وی در سال ۱۳۵۰ وارد مقطع کارشناسی ارشد و در سال ۱۳۵۳ به دوره دکتری در دانشگاه تهران راه یافت. دکتر ماهیار در سال ۱۳۵۷ با نگارش پایان‌نامه‌ای با عنوان «تصحیح انتقادی دیوان اثیر اخسیکتی» مدرک دکتری زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد.
این خاقانی‌شناس برجسته از آذرماه ۱۳۵۶ با سمت مدیریت پژوهشگاه واژه‌های فارسی فرهنگستان زبان فارسی مشغول به کار گردید. با حکم رئیس فرهنگستان از پنجم دی‌ماه همین سال به عضویت در شورای پژوهشی فرهنگستان زبان ایران درآمد و سپس در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۵۷ با حکم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت به سرپرستی فرهنگستان زبان فارسی ارتقاء یافت.
وی در تاریخ پنجم مهر ۱۳۵۸ یک بار دیگر به مدیریت گروه واژه های فارسی انتخاب شد.
دکتر ماهیار از ۲۱ آبان همین سال با حکم دکتر حسن حبیبی وزیر وقت وزارت علوم به عضویت در شورای بنیاد فرهنگستان‌ها درآمد و از تیرماه ۱۳۶۲ نیز با حکم رئیس موسسه مطالعات و تحقیقات، عضویت در کمیته انتصاب و ترفیع فرهنگی را عهده‌دار گردید.
این استاد فقید از سال ۱۳۶۳ تا زمان بازنشستگی در دانشگاه تربیت معلم تهران(خوارزمی فعلی) عضو هیات علمی بودند و در سالهای بعد از بازنشستگی نیز در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در مجموعه هیات علمی تمام وقت آن دانشگاه مشغول تدریس گردید.
وی در سال ۱۳۷۴ به عنوان استاد نمونه دانشگاه تربیت معلم انتخاب شد و از اسفند ماه ۱۳۷۶ با حکم رئیس دانشگاه به عضویت شورای دانشگاه تربیت معلم درآمد.
دکتر ماهیار در اسفند ماه ۱۳۷۰ به رتبه دانشیاری و در تیرماه ۱۳۷۶ به رتبه استادی دست یافت و با پایه استادی ۲۱ بازنشسته گردید.
«عروض فارسی»، «صرف و نحو عربی»، «مرجع شناسی ادبی و روش تحقیق»، «مالک ملک سخن: شرح قصاید خاقانی»، «گزیده اشعار خاقانی»، «خاقانی: شاعر بلورین شکسته دل»، «شرح مشکلات خاقانی در ۶ مجلد»، «سحر بیان خاقانی» و «نجوم قدیم و بازتاب آن در ادب پارسی» نام شماری از تالیفات منتشر شده عباس ماهیار است.
ایسنا
ارسال دیدگاه